De man van weinig woorden.

De man van weinig woorden, maar vol begrip.

Andere hadden wellicht veel woorden, maar begrepen zij mij ook?

Wanneer de ander vast zat in oude patronen en niet kon kijken, werden woorden overbodig.

Om echt goed te kijken, heb je helemaal geen woorden nodig.

Deze man had de aandacht wanneer het nodig was en volgde eigenwijs zijn eigen pad.

Wanneer de rest hun zelf opgelegde patronen volgde, stond deze man stil.

In stilte was er alle aandacht die er nodig was.

En vanuit stilte kwamen daar de woorden.

Later werd die stilte alleen steeds groter en de woorden steeds minder.

Raakte steeds verder verdwaald in zijn eigen geest.

Zo ver verdwaald dat er geen ruimte meer was voor aandacht aan zichzelf.

Nog steeds kijkend, maar met een lege blik.

De stilte werd hem teveel en geen woorden om zich te verdedigen.

De man van weinig woorden werd zelf het zwijgen opgelegd.